Li-el-wang

ci Li-el-wan(李爾王) sa u niWye-liyen. Sase-piya singanganay a gikiay kalaluman. sikahidaan nu tusaay a tataynaana wawa misabanan tu kawaw, Li-el-wan sipainien ku zaysan tiya tatusaay, nudikudan kakayda satu a malabades ku nikaudip.

是威廉·莎士比亞著名的悲劇之一。由於兩位女兒阿諛奉承，李爾王將自己的產業分給了她們，造成了悲慘的後果。

ina giki sa na i 1605 a mihcaan a masulit, nakamuwan niya kungku u pasakamuay tiya iayaw nu Lo-maay a ziday, ya Pu-liye-tiyen a hungty ci Li-el-wang a kungku, sakay laylayay a kungku nina hungty sa, idaw ku gikiay atu dadiw masulitay kiayawan ku zeday niSase-pipiya.

戲劇於1605年寫成，故事講述了一位傳說中羅馬人時代之前，不列顛國王李爾的故事，關於這位國王的史記、詩歌和劇作在莎士比亞時代前便已存在。

nipaculian maydih a miluyuh nu cing-ciyaw a sinziya , nudikudan sa caay kanamuh tinagikian, nayien tu nidatengan a pitapal, kyu alahicaen sa anu misagikitu sanisani sipasumaden ku kungku.

清教徒革命後劇院往往不喜歡這部作品中虛無主義的味道，因此一般在上演時對它改編。

namamin tu kiya sakatusaay a nikalpacawan nu kitakitay sa, ina giki nipabaluhay sikanamuhan nu binawlan u sakasenengan pimelaw nu tau ci Sase-piyaan. katuud ku mitudungay tiya hungty ci Liel-wan, nika pitapal nu katuuday sa uydasa sinumihcaanay ku masiiluay ku balucu' a miadih nisagikian. kalabadesan i gikiay sa u mamikingkiway tu balucu' nu tademaw, nikacaayan kalemet nu ngadsaw a masakiketay nu kalapian. ya miulicay ci Siyaw-puna hinisa ku pisulit : ( nayay ku tanengay a makasulitay pisengian ci ( Li-elan ) kahidaan a nikalabades.)

但第二次世界大戰後這部作品被普遍公認為莎士比亞最偉大的創作。許多有名的演員扮演過李爾王，但一般認為只有上了年紀的演員才能真正體現這個角色。悲劇的特色在於探究人類的不幸和親屬之間的關係。蕭伯納曾寫道說：「沒有人可以寫出比『李爾』更加悲慘的戲劇了。」

劇情[編輯原始碼] maylabuay nu giki

( Kuty-liya atu ci Li-el-wan ), Yehan-ciel- pute nikulitan ( 1873 ) 「寇蒂莉亞與李爾王」，約翰·吉爾伯特繪（1873） balakibalaki tu ci Li-el-wan sibalucu' tu a pahanhan, a sipadutuc tiya tuluay a tataynaan a limecedan tu mamukeliday tu kanatal mikuwan, sikamu a sipabelien ku saahebalay nu tukus kuya sanamuhay cinidaan a tademaw. ya ci Kaw-na-liel, liken kakilukilul sa pacedang tu pisangaayan, midademec ku elmu' aku sa tu nikademecan i kitakitay nu tuudtuud.

年事已高的李爾王打算退位，將自己的國度交由三位女兒來統治，並稱自己將會把最大部分領地賞賜給最愛他的人。高納里爾、里根紛紛獻媚，稱自己愛他勝於世上的一切。

如上所述，莎士比亞時期的人對李爾王的故事和其各種不同的敘述非常熟悉，因此每個新的版本中與眾不同的地方立刻就會被人注意到。而莎士比亞的悲劇性結尾是他的版本中最顯著的不同了。

可以想像的是當時許多人無法接受這樣一個結尾，事實上大多數人在此後數百年中無法接受這個結尾。《李爾王》因此很長時間裡不受歡迎。1681年納厄姆·泰特將這個結尾改為沒有法蘭西國王、李爾勝利復位、愛德迦與寇蒂莉亞結婚後，才重新有人上演這部劇。一直到1838年上演的始終是泰特改寫的版本。1765年塞繆爾·詹森在決定不使用莎士比亞的原作，而使用泰特的改本時寫道：「從泰特開始寇蒂莉亞始終是勝利地返回。我必須承認我數年前是如此被她的死所震驚，以至於到我開始編輯它為止我後來一直不敢讀這部劇的最後一幕。」