Zencenhuy

Zencenhuy任正非

【一】

nupabawan a siku nu sadikuday tu a demiad, aku han tu maku makaadih kaku tu balucu’ aku, hamin sa ku kawaw aku, micakay kaku tu kipu nu hikuki namaka paycin katukuh i kunmin, a miadih kaku cinaan.

上世紀末最後一天，我總算良心發現，在公務結束之後，買了一張從北京去昆明的機票，去看看媽媽。

mamin kaku micakay tu kipu sa, cayaku pakatelay i cinida, matineng kaku anu patelayen aku cinida sa nayay tu kulawad misahicahica, hanikaduut sa, micakay tu sakaydihan yu adidi henay kaku akakanen. Katukuh mubahel t uku hikuki, kya pasubanaen naku, ngay cay pasubana i tawan, makai kaku likeluhan, akutu ku talumaay mikacaw tu hayya, usakasaan maydih kaku miadih tuwina pacabay ci nidaan.

買好機票後，我沒有給她打電話，我知道一打電話她一下午都會忙碌，不管多晚到達，都會給我做一些我小時候喜歡吃的東西。直到飛機起飛，我才告訴她，讓她不要告訴別人，不要車來接，我自己坐出租車回家，目的就是好好陪陪她。

nu ayawan nu mihcaan tu mihmihca miadih kaku cinaan, nika debu sahenay i hikuki alant u kaku nutaw mucebis, sakamu sa inalabang u baeketay sa, amididaw aca sa, wida a labang sabaeketay sa, apacabayan muka tu hemay sa, sanayi sa ku lawad, haynika amubahel tu kuhikuki kya taluma muwal tu lusid,sabaluduh sa yadatu, cinahatunuyna sa paengaw tu bunac bulad tu nikaalasias, alaw han kinapina tu paedu kaku tuyna.

前幾年我每年也去看看媽媽，但一下飛機就給辦事處接走了，說這個客戶很重要，要拜見一下，那個客戶很重要，要陪他們吃頓飯，忙來忙去，忙到上飛機時回家取行李，與父母匆匆告別。媽媽盼星星、盼月亮，盼嘮嘮家常，卻一次又一次地落空。

【二】

tiyacacay a sananal, natayda iciba cina tahekal sa,mudikec tu tusaay a lami’,mahabelut nu kadideng pahaceng ku duka. itawya i yilang aku u hikuki akinapina amu saliyut kya katukuh i luma’, ipali muliyun tu hikuki amuhalhalhenay enem a tatukian, mabaluduh tu kubalucu’aku, kelekelenga henaca maudad, mautang kuhikuki tusatatukian kya mubahel katukuh i manku mautang aca tu cacaybataan a sasulitan, cay pakakacaw kaku tu taydaay i kunmin a hikuki, katukuh sa teban nu labi kya makatukuh i kunmin.

一個普通的早上，媽媽從菜市場出來，提著兩小包菜，被汽車撞成重傷。我身在伊朗，飛機要多次中轉才能回來，在巴林轉機要待6.5個小時，真是心如煎熬，又遇巴林雷雨，飛機延誤兩個小時，到曼谷時又晚了10分鐘，沒有及時趕上回昆明的飛機，直到深夜才趕到昆明。

katukuh sa iluma,matineng tu kaku a mabelec tu cina, ya tangah nida mamin mahabelut, itawyu u balicu’nida, u hanhan u sapaiyu atu kikay ku paudipay, kya caysakmu i telay takuwan, metalaw anu mahica tu i dadan kaku. maadih aku cina tedep sa mabi’ i kakabian, cay tu kalabades, malibut,mahida u cayay henay kaimelang pahanhanay.

回到昆明，就知道媽媽不行了，她的頭部全部給撞壞了，當時的心跳、呼吸全是靠藥物和機器維持，之所以在電話上不告訴我，是怕我在旅途中出事。我看見媽媽一聲不響地安詳地躺在病床上，不用操勞、煩心，好像她一生也沒有這麼休息過。