跳至內容

saka senengan a wina

makayzaay i Wikipitiya

u damsayay a sulit “saka senenga a wina”u damsayay a sulit “saka senenga a wina”

情感美文

idaw kya malewinaay anu kasasu sakamu, kahemek kan, saka simelangan tu lima bataan amihcaan, naidaw kya sasaydang namisakamu sa”sapalangaw nu luma’, upaplitaan nita, asipunu’atu nalimaan.

一對母子的經典對話,驚艷至極,值得流傳五十年曾有一位教授說過:家庭教育,是一門學問,需要智慧和技巧。

nikaudipanhina adih tu mahiniay awina, makaadih tu wawanutaw kasenengan sa, mainal tu wawa nutaw kya mahini ku makusa,

我在生活中見到過不少媽媽,在看到別人家孩子耀眼的光芒時,感嘆自己孩子的平凡。

u mahiniay tatenga’, ikitakit i nayay kuhini sananay atahekal.

但其實,這個世上從來就沒有什麼橫空出世。

u kasenengan awawa nudikuda sa , idaw aca ku mutidengay u kadenengan a wina

每個優秀的孩子背後,往往都站了一位偉大的母親。

Hidan nu heni sapakuyuc asapikuliy ku nipi kulit,hacacay han mukawit ku sapasubana’ tu adiwawa u sakapahay a tatudungan

她們用自己最樸素的畫筆,一筆一畫為孩子勾勒出教育的最好模樣。

pakaahebal tu wawa,umahiniay sa nikabalakiyan mapahecek tu nu paudipay .

那些孩子的未來,其實早已在成長中冥冥中註定。

tulu henay ku mihcaan , mukelid cina tu wawa tatamaan tayda patiyamay.

1、3歲那年,媽媽帶兒子去超市。

Maydih kya wawa tu pun-ci-lin, piyalay han nuyna, sakamuhan nuyna cacay yu, kaluayaw tayda ipanan paaca.

兒子想買冰淇淋,媽媽同意了,並且告訴他只能選擇一個,自己先去門口結賬。

cay katenes , maduba tayni kida wawa, muabibi tu tusaay a pin-ci-lin cayay kalecad ku azi, milimula tuyna sakamu sa” ina maydih kaku tinatusaay , kyu maydih kaku micakay tusa”.

過了一會,兒子跑了過來,手裡捧了2個口味的冰淇淋,扭捏着說:「媽媽,這兩個我都很喜歡,所以我想買2個。」

maniket ku bihid nuyna sakamu sa “maliyuhay mipili, sadikuday sa hamin sa muwala.”

媽媽卻嚴肅的說:「不會取捨的人,最終兩個都得不到。」

panukasen aca kiya tusaay a pi-ci-lin, ma ka I mukelid tu wawa a taluma’.

然後把2個冰淇淋都放了回去,帶著一臉不情願的兒子回了家。

nanu tawyu , adidi’ay awawa matineng tu mipili’ atu paayaw.

從那時起,小小的孩子學會了取捨和選擇。

sepatay ku mihcaan, mukelid kuwina mikaca tu silamalay, mikuliniw kuwawa tu nipakatelay nuyna, mibuhat tu piyang, saasu’ sa mukan’

2、4歲那年,媽媽帶著兒子坐地鐵,兒子趁著媽媽打電話的功夫打開了一盒餅乾,吃得特別香。

mamin tu kuyna pakatelay, makaadih u sasa u cahcah nu piyang.

等到媽媽電話打完,發現地上滿是餅乾碎渣。

Kapet han nuyna ku tangah nu wawa: wawa aw sekungan naku kisu, inaayaw idaw ku tabakiay a wacu uabuabuwan mikacae tu silamalay makaadih tu tuluay a sida, palitan akukisu pina tu ayda?”

媽媽摸了摸兒子的頭:「兒子,媽媽來考考你,從前有隻大灰狼,上了地鐵後發現三隻小羊,那麼請問現在還有幾隻羊?」

Palutatenga kida wawa a patubeli”nayay tu, mamin kanen nu tabakiay awacu.” Sakamu sa cina”cay kalucek yatuluay mikacaw tu silamalay laecus mukan tu cacanan”. Kasenun sa masikad kida wawa patubeli”haw” namahida pabi han nuyna tu sasipu, maydih muluung papibanang tu pacpac.

兒子自信的回答:「沒有了,因為都被大灰狼吃了。」媽媽:「不對哦,還有三隻,是因為地鐵上不允許吃東西。」兒子立馬慚愧地說:「哦。」然後媽媽遞給了兒子一張紙巾,讓他蹲下把碎渣全部清理了。

Namahida sa ,ya wawa hatu tiya wawwa masikad tuyna mapacekil minana hica maniket.

至此,兒子在媽媽的溫柔提醒中學會了何為修養。

yu limaay kumihcaan, mukelid kuyna tayda micakay tu heci. cay cipapilihicay nuyna, taayaw mikitkit tida mumu, katukuh a katukuh tu iluma’ musakau a paoni tu sasakamun tina “kanawlan a kawaw”

3、5歲那年,媽媽某天帶兒子去買水果。

兒子覺得無聊,就偷偷地摳他面前的桃子,直到快到家了才跟媽媽分享這件「趣事」。

tengil sa ku wina, tedep sa kasenu sa mukelid tuwawa pasukas aca tayda tiya pacakayay tu heci.

媽媽聽聞,二話不說,掉頭帶兒子返回了水果店。

sametek sa miadih, tatenga ya mumu idaw ku nikitkit tu kanus maadih tu.

經仔細查看,確實不少桃子上都有兒子用指甲摳出的痕迹,

masasusakamu kuyna tu tawki , ya ni “kitkitan” hamin han tu mucakay.

媽媽在和老闆說明緣由後,便把那些被「破壞」的桃子全部買了下來。

pabaliw kya wawa, sakapahan nuyna a micuyak”kitkitan nisu ku sapavakay nutaw tu mumu, kai tu kutaw a micakay, sisa ita a sisikining a cakayen ita”. Pataluma’en amana palawpes, akanen nita haminen nita mukan cay haw?”

tatenga ,nadikudan tulin mukan cacay a lipay, tudedemiad kinatulu kanca amukan tu mumu, ya wawa han matineng mangelu ahican naynay i tu ku sasakamun. nanu lingatu tukuh dikudan, caay pikaynah kuyna nida. Nika inawawa ibalucu’ nida kina kawaw, imahini matineng tu sibalicu’ cay tu pidaaw matalul tu mudimata tu kawaw.

兒子疑惑,媽媽耐心地解釋:「我們把人家的桃子弄壞了,別人就不願意買了,所以我們就要對它負責,把他買回家啊。那買回家就不能浪費,我們一定要爭取把它吃完對不對?」果然,之後連續一周,每天三頓家裡都要吃桃子,兒子苦不堪言。

從頭到尾,媽媽並沒有斥責過一句兒子。但兒子卻對此事銘記於心,並就此學到了何為誠實和勇於承擔。

enemay ku mihcaan, mapatay nuydih tu mitukuday tu mali

4、6歲那年,兒子迷上了足球。

misalama atu cabay i putah mitukud tu mali amisaasu’, maydih cinida idaw ku nu udipay akitidaan mitukud tu mali iluma’ a misalama’.

和小朋友在院子里踢不過癮,他想要一個屬於自己的足球在家裡玩。

matineng kuyna tu wama nu nabalucu’an nu wawa idaw ku ayahuya, cay kaw mahicaay ku labu nu luma’ u cacay nu mali a limabataan ku kalisiw, sadikuday sa cay sululil nu heni kida wawa.

爸媽知道兒子的心願後有些猶豫,因為那時候家裡條件一般,而一個足球要50塊錢,最後他們還是婉拒了兒子。

tu cacay a demiad taluna namikuli, maadih nuyna misalam tu mali i luma’.

有一天下班到家,媽媽看到兒子在家裡踢一個新足球。

namakacuwaay isu, mangulay patubeli kida wawa, sakamu sa nu biyaw a cabay nipabi cinidaan u nubu sa,

問他哪來的,孩子支支吾吾,說是鄰居小夥伴送他的禮物。

pacici han palita, alaw han ubin nuda kukalisiw nu labunuluma’ adidi’ ku kamu, “lima bataan dada, dangidi kamu.”

再三追問下,他才終於承認是自己偷拿了家裡的錢去買的,還小聲嘟囔着:「不就50塊錢嘛,你們真小氣。」

tengil satu kuyna, macekuk, tedep sa,sakatusa a demiad keliden nida tayda ciyamaan nida miedap musakakawaw.

媽媽聽到後,愣了一下,什麼也沒說,第二天早晨把他帶到了爸爸的工地幫忙幹活。

tulu tu ademiad sa mangelu’en kidawa kinapina muwangic, alaw han nietanan tu lima a bataan sapaaca tu mali.

三天勞動下來,兒子累哭好幾回,才終於賺回了足球的50塊錢。

makaadih nuyna kungelu’ nidawa sakamu han”wawa aw , anu balaki tu kisu amatineng aca kisu tu tusaay a kawaw. cacay sa maydih kita tu kaydihan nita, sakaydihan a cacanan, mahidaay sa matekes.

回到家媽媽看著疲憊的兒子說:「孩子,等你慢慢長大就會知道兩件事。第一,我們特別喜歡、特別想要的東西,一般都很貴;

sakatusa sa cay kadayum mietan, anu icuwacuwa, wisu tu ku misaicelangay mietan, anu ayaw kya maniket tu kalisiw

第二,賺錢不易,但無論什麼時候,都要靠自己的能力踏實賺,將來才能踏實花。」

mamin mitengil kidawa sa, tadikud ku balucu’ caay tu daang, namakayni ku sayaway, matineng tu cinida tu cacanan anu maydih udip tu ku misaicelangay a mietan.

孩子聽完後,悔恨地低下了頭,從這一刻開始,他懂得了喜歡的東西要靠自己努力賺取。

pitu tu kumihcaan nida, micudad tu adidi’ay .

5、7歲那年,兒子上了小學。

minanam cinida tu cacanan kihaymawan ku taw, hina tinakuwan tu nu saydan micuda.

他學東西總是比別人慢半拍,經常被老師在課堂上批評。

malalum cinida taluma’ palita tuyna”ina u nayiay ku punu’ aku haw? lingaling sa kuyna paengil sa”wawa aw matineng kisu dikaudip mahida u misangasibay tu nanum, adidi’ ku duma anabi, kalamkam mukulkul, anu tabaki ku nabi sa ahican cay kahaymaw mukulkul.

兒子回家傷心地問道:「媽媽,你說我是不是很笨?」

媽媽搖搖頭,回答道:「兒子,你知道嗎?人生就像是燒開水,有些鍋子小,水開得快一些;但是你的鍋子大一些,自然就開得慢一些。

kyu, ayda tadikud kisu cay tu kahica, anu ayaw a kapah tu”

sipu sa tu kidawa tu lusa nu mata, sabaeket sa mikukay.

所以,一時的落後不代表什麼,你以後一定會做得更好的。」

兒子擦乾眼淚,鄭重地點了點頭。

nadikuda sa, cay tu pabaliw cinida tu udip, malingatu cacay ku eping cacay ku palawad misaicelang, u kapah nida hidihadi’ sa makalalaba tu taw.

之後,他不再懷疑自己,開始踏踏實實的努力,成績也一點一滴的追趕了上來。

waluay tu ku mihcan, padungusan nuyna tayda i cacudadan.

6、8歲那年,媽媽有天早起送兒子上學。

a tahekal tu sa, alaw udadan tabaki ku udad, mikilim tu kakacawan cay pakatepa.

結果出門之前,外面突然下起了傾盆大雨,打車也打不到。

adih sa kuyna i sasingalan, tawa sa misuayaw tu wawa “mahica mitanam tu talul!”

媽媽看了看窗外,突然燦爛地沖兒子一笑:「兒子,我們來進行一場冒險吧!」

padikuc han nuyna tu gaytu atu amagucu, tulunan nida”mana katalaw sakapahen mukitin ku lima,hida nipisalama, maladay kita katukuh i sadikuday haw?”

她為兒子穿好了雨鞋和雨衣,鼓勵他說:「別怕,拉緊媽媽的手,

你就當是在遊戲中做任務,我們一起衝到終點好不好?」

ya tatusaay sa habelut han tu nuheni micumud i udad, pilipala sa ku udad matiik i udip nuheni, i bihid.

兩人就這麼橫衝直撞衝進了雨中,雨點噼里啪啦地砸在身上、臉上。

kanahatu sapi’, nika miadih kidawawa, mahiniay i udaudadan amubahel tu udip, satabaki hank u ni palawat cay henay pitanam, tanu namuh sa.

儘管澆個透心涼,可是在兒子看來,這種在雨中放飛自我、大步向前的感覺前所未有,實在是太爽了。

yu waluay kumihcaan tu sananal ya tabakiay a udad, mahida mapulinay ibalucu nu nabaw niya wawa, paliwan tu cayay kapaneng a dadatengan.

8歲那年清晨的一場大雨,就這樣跌入了小男孩的心湖裡,留下了不可磨滅的回憶。

kyu nadikudan sa anu makalikeluh tu utiihay a kawaw, hida u makaadihay tu sakatalulan a kawaw, sisa u balucu’ idaw ku icelang.

以至於往後兒子不管遇到什麼困難,都會把它看作一場冒險,心中充滿了勇氣。

cacay a bataan tu ku mihcaan, namiseking kida wawa masasu kalat ku tangil masasusakamu, pabaliwan mitatengil.

7、10歲那年,兒子因在考試中與同學交頭接耳,被懷疑作弊。

ya wawa cay piales midaaw, malinges kida saydan kilim satu babalaki nida.

兒子拒不承認,結果被憤怒的老師找了家長。

taluma’ sa kuyna namikuli, mabaluduh tayda i kakulian, cay kabalidu misasuwal tu sadan, kasenun sa tayda nuyayawan niya wawa sabangan nu sadan, kapet sa cinuda tu tangah nida wawa,damsay sa mipalita “matineng tu kaku tu kawaw, sakamun kakumay, namahica ku kawaw nami adih  haw?”

媽媽下班後,火急火燎地趕到辦公室,沒有急著和老師打招呼,

而是先走到一邊罰站的兒子前,摸了摸他的頭,溫柔地問道:

「事情我都知道了,你先跟媽媽說,你到底有沒有作弊?」

ya wawa han tu sipu sa tu sumanah nu mata “ina tatenga caay kaku.”

兒子擦了擦紅腫的眼睛:「媽,我真的沒有。」

hang sa kuyna, tu misuayaw tu saydan . 媽媽點了點頭,面向老師:

“saydan , palutatenga kaku tu wawa aku, anu cay sa cinida caay tu, yu miseking mihica masasakamu tu kaput, kyu patalawan aku a patineku cinida, mahida sa anu nay i tu ku kawawladaen aku pataluma’.”

「老師,我相信我的兒子,他說沒作弊就是真的沒有,關於考試時聊天的事,我會嚴肅批評他的,那沒什麼事我就先帶他回去了。」

mamin musakamu, mibaung kya wina tu saydan, ladayen nida kya wawa tahekal nay kakulian.說完,媽媽朝老師鞠了一躬,領著兒子走出了辦公室。

taluma sa idadan, yawawa kitin sa tulima nuyna “ina kukay palutatenga kisu takuwa, anu ayaw a matineng tu kaku, anu ayaw cay tu kaku kahida sa.

回去的路上,兒子緊緊地握住媽媽的手:「媽,謝謝你信任我,我以後一定會更加自覺,絕不辜負你。」

nadikudan sa, mahida tu ku kawaw, anu mahicahica ku nipinanam misunanut kita tu kawaw sawsawni misumad tu udip.

後來,兒子也是這樣做的,不管做事還是學習都更加小心認真,自律自覺。

umahiniay nayay ku palutatengaay, cima aca ku malesem mana pisawacu haw!

畢竟這樣無條件的信任,誰又能忍心辜負呢。

sabaw tusa tu ku mihcaan, nipinanam nuwawa kapah kapah, u sukup atu kata matineng tu.

8、12歲那年,兒子的成績越來越好,勝負欲也越來越強。

Pisekingan nu ayawan, ya wawa sacudacuday sa i tumunaw, mahicay kiya.

有次期中考試前晚,兒子在客廳走來走去,坐立不安。

wawa, “ina, anu ayda a nipisekung anu cay kakapah hica han tu?”

兒子:「媽,你說我這次考試要是沒考好怎麼辦?」

Sakamu sa ci ina “datenge hanay aku may, anu mahini sa, anu cay kisu kataayaw tu cacay a bataan, ukulian aku kisu tu pi-sen-ke mahica?”

媽媽:「讓我想想,這樣吧,你要是沒有進前十,我就請你吃必勝客怎麼樣?」

“ ha ? mahica?”「哈?為什麼?」

pakalipahaken aku kisu mibuhat tu sacukcuk nu nikaudip tu baluhay a pitanam!”

「慶祝你解鎖了人生新體驗啊!」

ya wawa han tu muwangic hakiya matawa, ya wayway nu balucu’ lihalay sa tu, miseking sa tu masadep, kaalasa kapahay a nitanaman.

兒子哭笑不得,心態卻也因此放鬆了下來,在考場上平穩發揮,拿了個還不錯的成績。

namakayni ku lingatu, matineng tu lingatu kiya wawa, kanahatu mademec kinacacay cay kahica, win isa u nicaliwayan nu nikaudip.

也是從這次開始,兒子開始明白,其實失敗一次也沒什麼的,不過就是一種人生經歷罷了。

sisa, anu mahicahica masiyku mademec, idaw aca ku itepalay atademaw maydih cinidaan.況且,無論自己是成功還是失敗,都會有人一如既往的在他身邊愛着他。

sabw tulu a mihcaan, micuda tu tu kucung, pibantangan taluma’.

9、13歲那年,兒子上了國中,放暑假回了家。

Mahemek makaadih , cay tu piasik cina tu kakabian nida, mibaca tu dikuc , patayda nuda ku mauningay a kucu i cilis, ya wina misakaliyuh.

他驚奇地發現,媽媽不再打掃自己的房間、清洗自己的衣服,自己把髒球鞋放在水池邊,媽媽也裝作視若無睹。

nakinacacay namidang kya wawa mautang taluma’, adih sa nayay tu ku hemay , ku may dih miawaw tuyna misahemay.

有次兒子出去玩回來晚了,發現家裡沒有飯,便想喊媽媽做飯。

panukasen aca nuyna mipalita”mangelul cina mikuli tu dedemiad, kya aku ku? Kya cay kaw wis uku misa, 媽媽卻反問:「媽媽也很累,媽媽每天也要工作,為什麼是我給你做?不是你給我做?」

satedep sa kya wawa, sa lungatu sa tu minanam misahemay.

兒子語塞,只好開始自己動手學做飯。

tupi bantangan, matineng kida wawa misalami tu sabaw tu pina, alaw malaluk,

整個假期,兒子學會做了十幾道菜,變得越來越勤勞、獨立。

Tinani cululan, matineng tu cinida hatini tu ku mihcaan u ngelul nuyna, matineng tu miliwkay atu mikukay.

在這個過程中,他也意識到了這些年媽媽為這個家的付出,真心懂得了體諒和感恩。

sabaw tu enem tu kumihcaan, micuda tu kawcung, masasumidang tu kaput.

10、16歲那年,兒子上了高中,和班上一個女生早戀。

kapu nu cuzen pakatelay patukuh, sadep sa kya wina mitengil tu telay, nadikuda nu pangkiw a bylad cay tu pisakamu tinakawaw.

班主任打來電話告狀,媽媽臉色平靜地接了電話,之後半個月都沒有和兒子提起此事。

mabaluduh ku wayway nidawa, sadikuday sa mipalita “ ina kiya cay kahida u taw kisu maynah takuwan?”

兒子惶恐不安,終於忍不住問道:「媽,你為啥不和其他家長一樣罵我呢?」

心的人,我最清楚了,媽媽相信你不會因為談戀愛耽誤學習的。」

cedek sa kidawa.兒子滿臉感動。

“nika idaw ku sasakamun nina mipalita tisuwan, maydih kisu ayda cacay maladay haw, anu caay sa hida sa tu maledu?”

「不過媽有個問題想問你,你是想和她短暫的在一起呢,還是想一直在一起?」

sumanah sa ku bihid niya wawa “hang maydih ledusa maladay.”

兒子臉一紅:「當然是想一直走下去。」

ya wina sa “hang i anu maydih kaku maledu sa, a pabelien is tu cacay a labunulima’, pabien is tu talaayaway, sisa a misaicelang kisu kya kapah!”

媽媽點點頭:「好,想要和她一直在一起,你就要給她一個家,給她一個未來,所以你必須要更努力才行啊!」

saicelang sa ku tangah mihang .兒子使勁地點點頭。

silaluu’tan, ina wawa cacay kalaecus kuni pinanam, matineng tu sikining atu tamudung. 結果,兒子不僅沒有落下學習,還學會了一個男人的責任和擔當。

sabaw tu walu amihcaan, milihida miseking.

11、18歲那年,兒子參加了學測。

misaicelang tu naayaw ani kasadep, makaala tu li-ke sakatulu nu mamin nay acacudadan.

他發揮的一如既往地穩定,還拿下了全校理科第三名的好成績。

u labi, malalung naming ku labu nu luma’ mikingkiw misulit tu kakaydihan, sadikuday sa painian naming tu nabalucu’an ya sakapahay sayaway a kakakaydihan

晚上,全家人在一起研究填寫志願,最後每人給出了心中最佳第一志願:

wina “ kilim sa micapiay tu luma’, anu ayaw kya mangaay mikilim tu kakulian;

媽媽:選離家近,未來好就業;

wama “u singangannay a cacudadan, kanaha tu nayay ku sapiecaw sapikuli, nika tabaki ku ngangan;

爸爸:選有名氣的學校,雖然可選的專業少,但是學校名氣大;

wawa “kanaha tu cay kaw singanga nay a cacudadan, idaw kukaydihan a aecawan, micapi aca tu cacudadan nu mamidang.

兒子:雖然不算是名校,但有喜歡的專業,而且離女友大學近。

cacay a laluma’an tatulu idaw naming ku nabalucu’an, malucek tu naming.

一家三口各抒己見,各有各的道理。

sadikuday sa, ya wina misakapah tu takulaw “ anu mahini sa, ita pasayniay tu lihalay sa, mitengil kita tu nu wawa, cacay tu tusa, pasayni nu wawa akamu pangnaga i.”

最後,媽媽清了清嗓子:

「這樣吧,我們家一向是最民主的,我聽我兒子的,1比2,就按照兒子說的報吧。」

daang sa ku wawa pasay wina,kalimucu nu lusa alaw hetik sa.

兒子望向媽媽,眼角的淚不由自主流了下來。

maala tu kusapakatineng a cuda tiya a demiad, makatengil ku biyaw taninamin a pakanamuh.拿到錄取通知書的那天,不少街坊鄰居都聞聲來祝賀。

ya wawa hatu misuayaw tu katuuday, maylabu ku nipibaung tuyna ;

兒子當著所有人的面,給媽媽深深鞠了一躬:

“ina, kukay tisuwan, hatiniay tu amihcaan anu caay kisu pitudu’, inayay ku aydaay aku a demiad.”「媽,謝謝你,如果沒有你這麼多年的指引,就不會有我的今天。」

miadih tina kamu ;wina sa u sabaketay nu wawa ini kaudip a bangcaal nu kulit, mangaleb mahida inayay ku suni pahelakay a tademaw. kamunida tu cacay akamu, nikawawan a kawaw mahida u lesing ka tamelac, nikahaymawan nu wawa a balaki micidek ku nasadipaan. Idaw ku nikatinengan, sipunu’ay idaw ku baat nu piadih a wina, winisa u daesu nu wawa nika udipan.

 看過這樣一句話:母親是孩子生命中最濃重的一道色彩,更是孩子悄無聲息的擺渡人。她說的每一句話,做的每一件事都像是晶瑩的水滴,在孩子的成長中慢慢顯露獨特印痕。能有一位有見識、有智慧、有遠見的母親,就是孩子一生的福氣。

namakayniay a nasulitan nasakamuan atu natinengan:

[mikawaway-kalumyiti | mikawaway tu kalumyiti sakatizeng bangu]

[1]